သတင်း

သတ္တုဒြပ်စင်များသည် တိရိစ္ဆာန်များ၏ သက်ရှိများ၏ အရေးကြီးသော အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ တိရိစ္ဆာန်များ၏ အသက်နှင့် မျိုးပွားမှုကို ထိန်းသိမ်းခြင်းအပြင် အမျိုးသမီးတိရစ္ဆာန်များကို နို့တိုက်ကျွေးခြင်းသည် သတ္တုဓာတ်များနှင့် ခွဲခြား၍မရပေ။ တိရိစ္ဆာန်များတွင်ရှိသော သတ္တုဓာတ်ပမာဏအရ သတ္တုဓာတ်ကို အမျိုးအစားနှစ်မျိုး ခွဲခြားနိုင်သည်။ တစ်မျိုးမှာ ကယ်လ်စီယမ်၊ ဖော့စဖရပ်၊ မဂ္ဂနီဆီယမ်၊ ဆိုဒီယမ်၊ ပိုတက်စီယမ်၊ ကလိုရင်းနှင့် ဆာလဖာ စသည့် ဒြပ်စင် ၇ ခု အပါအဝင် အဓိက ဒြပ်စင်ဟု ခေါ်သော တိရစ္ဆာန်၏ ခန္ဓာကိုယ်အလေးချိန်၏ 0.01% ထက်ပို၍ ကိန်းဂဏန်းများ ပါဝင်သည်။ ကျန်ဒြပ်စင်မှာ သံ၊ ကြေးနီ၊ ဇင့်၊ မန်းဂနိစ်၊ အိုင်အိုဒင်း၊ ကိုဘော့၊ မိုလစ်ဒီနမ်၊ ဆယ်လီနီယမ်နှင့် ခရိုမီယမ်တို့ကဲ့သို့ ဒြပ်စင် ၉ မျိုး အပါအဝင် တိရစ္ဆာန်အလေးချိန်၏ 0.01% ထက်နည်းသော ဒြပ်စင်ဖြစ်သည်။
သတ္တုဓာတ်များသည် တိရစ္ဆာန်တစ်သျှူးများအတွက် အရေးကြီးသော ကုန်ကြမ်းများဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ပုံမှန်လှုပ်ရှားမှုနှင့် ခန္ဓာကိုယ်အရည်များကို ထိန်းသိမ်းထားရန် တစ်ရှူးများနှင့် ဆဲလ်များ၏ osmotic ဖိအားကို ထိန်းသိမ်းရန် ပရိုတင်းများနှင့် လုပ်ဆောင်သည်။ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းရှိ အက်စစ်-အခြေခံ ဟန်ချက်ထိန်းရန် မရှိမဖြစ်လိုအပ်ပါသည်။ အထူးသဖြင့် ပိုတက်စီယမ်၊ ဆိုဒီယမ်၊ ကယ်လ်စီယမ်နှင့် မဂ္ဂနီဆီယမ်ပလာစမာ အမျိုးမျိုးသော သတ္တုဒြပ်စင်များ၏ သင့်လျော်သောအချိုးအစားသည် ဆဲလ်အမြှေးပါး၏ စိမ့်ဝင်နိုင်မှုနှင့် အာရုံကြောကြွက်သားစနစ်၏ စိတ်လှုပ်ရှားနိုင်မှုကို ထိန်းသိမ်းရန် လိုအပ်ပါသည်။ တိရိစ္ဆာန်များတွင် အချို့သောဒြပ်ပစ္စည်းများသည် သတ္တုဓာတ်များတည်ရှိမှုအပေါ် မူတည်ပြီး ၎င်းတို့၏ အထူးဇီဝကမ္မလုပ်ဆောင်ချက်များကို လုပ်ဆောင်သည်။
ခန္ဓာကိုယ်၏ အသက်လှုပ်ရှားမှုနှင့် ထုတ်လုပ်မှုစွမ်းဆောင်ရည်၏ အကောင်းဆုံးအကျိုးသက်ရောက်မှုသည် ၎င်းတို့၏ခန္ဓာကိုယ်ရှိ ဆဲလ်သန်းပေါင်းများစွာ၏ ကျန်းမာသောလုပ်ဆောင်မှုအခြေအနေနှင့် အဓိကဆက်စပ်နေသည်။ အစားအစာအများအပြားသည် အဆိပ်ဖြစ်စေသည့်တိုင် အဟာရချို့တဲ့နေပါသည်။ အမျိုးမျိုးသော သတ္တုဓာတ်များကို ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့ စုပ်ယူခြင်းသည် တူညီသော အကျိုးသက်ရောက်မှု မရှိပါ။ ထို့ကြောင့်၊ အစာခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာမှုတွင် ဖော်ပြထားသည့် သတ္တုဓာတ်အားလုံးကို တိရစ္ဆာန်ခန္ဓာကိုယ်က အသုံးပြု၍မရပါ။
ဟန်ချက်ညီသော ဓာတ်သတ္တုအိုင်းယွန်းစနစ်မရှိလျှင် ဆဲလ်များသည် ၎င်း၏အခန်းကဏ္ဍကို မကစားနိုင်ပါ။ ဆိုဒီယမ်၊ ပိုတက်စီယမ်၊ ကလိုရင်း၊ ကယ်လ်စီယမ်၊ မဂ္ဂနီဆီယမ်၊ ဖော့စဖရပ်၊ ဘိုရွန်နှင့် ဆီလီကွန်ပလာစမာတွင် အဓိကလုပ်ဆောင်ချက်များစွာရှိပြီး ဆဲလ်များကို အသက်ဝင်စေသည်။
ဆဲလ်အတွင်းနှင့် အပြင်ဘက်ရှိ သတ္တုဓာတ်များ ဟန်ချက်မညီတော့သည့်အခါ၊ ဇီဝဓာတုတုံ့ပြန်မှုနှင့် ဆဲလ်အတွင်းနှင့် အပြင်ဘက်တွင် ဇီဝကမ္မဖြစ်စဉ်ကို နက်ရှိုင်းစွာ ထိခိုက်ပါသည်။